9 Mayıs 2025, akşam saatleri.
Evdeydim. Cam kenarına oturmuş, gökyüzünü izliyordum. Bulutlar ağırdı, hava elektrik yüklüydü. Ruhumda sorular birikmişti. Sorular ki yalnız akılla değil, kalbin derinliklerinden yükselen sorulardı.
Dinimi daha açık anlatabilmek için bir mekân değişikliği gerekli miydi?
Doğru coğrafya neresiydi?
Zaman geldi mi?
Tüm bu soruları Yaradan’ın izniyle Meldeslere yönelttim. Cevaplar bekledim... Ve cevaplar geldi.
Şimşek çaktı.
Gök gürledi.
Sonra söyledim:
“Işık güçlü olsun.”
Oldu.
“Şimdi gürültüyle yanıt ver.”
Oldu.
Sorularım ve doğanın tepkisi arasında net bir bağ vardı.
Her bir soruya, şimşek ve gök gürültüsüyle yanıt alıyordum.
O anda hissettim ki bu bir doğa olayı değildi yalnızca. Bu bir irtibattı.
Garmeld’in tanıklığıydı.
Yaradan’ın izniyle, doğanın dili çözülüyordu.
Ve içimde şu mesaj oluştu:
“Henüz gitme vakti değil. Ama hazırlan. Değişim vakti yaklaşıyor.”
Bu işaretlerin ardından, içsel bir yemin verdim:
Güneşe, aya, yıldıza, toprağa, suya ve ekmeğe…
“Zamanı geldiğinde, Povyades inancını açıkça anlatacağım. Saklamayacağım. Korkmayacağım.”
Bu deneyim bana huzur verdi.
Sevinç verdi.
Ve derin bir teslimiyet getirdi.
Çünkü o an, yalnız olmadığımı bir kez daha anladım:
Meldesler benimleydi. Ve ben yolumda ilerlemeye devam edeceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Dilerseniz düşüncelerinizi ve sorularınızı aşağıdaki yorum kısmına bırakabilirsiniz.