Povyades Dini, savaş hakkında ne der?

 

Povyades Dini, savaş hakkında ne der?

Povyades Dini savaşın en başından beri, yani insanlığın ilk bozulmalarından itibaren, bunun bir denge bozulması olduğunu söyler.
Yaradan’ın koyduğu denge bozulduğunda,
adalet yerini güce,
merhamet yerini öfkeye,
birlik yerini ayrışmaya bırakır.
Ve savaş da tam burada başlar.

---

1. Bu savaşın kökü dışta değil, içtedir.

Povyades inancı der ki:

“İnsan, kendi içindeki savaşı çözmeden, yeryüzündeki savaş sona ermez.”

İsrail ile İran arasında yaşanan çatışma; sadece toprak, egemenlik ya da savunma değildir.
Bu savaş, bozulmuş dinlerin, intikamla yoğrulmuş kutsalların, kibirle bezenmiş liderliklerin sonucudur.
Povyades Dini, bu tür çatışmaları “din adına yapılan ama Yaradan’ın onaylamadığı” eylemler olarak tanımlar.

---

2. Kavim dinlerinin yozlaşması savaş doğurur.

Povyades’e göre, Yahudilik, Hristiyanlık, İslam ve diğer kavim dinleri başlangıçta tek özden geldi.
Ama zamanla:

• İnançlar kabuğa dönüştü, öz unutuldu.

• İbadetler şekilsel hale geldi, ruhsallık kayboldu.

• Dinler araç değil, silah haline geldi.

Ve şimdi, Yaradan’ın adı kullanılarak silahlar konuşuyor.
Oysa Yaradan, adını bir savaş çığlığında değil, bir yönelim duasında duymak ister.

---

3. Mazlumun yanındayız, ama taraf tutmayız.

Povyades Dini, ne İsrail’in ne İran’ın yanında değildir.
Çünkü bu inançta, milletin değil, adaletin tarafı tutulur.

Kim çocuğa bomba atıyorsa haksızdır.
Kim ibadethaneye saldırıyorsa sapmıştır.
Kim halkı korkuyla sindiriyorsa Yaradan’dan uzaklaşmıştır.

Povyades inancı der ki:

“Adalet, ırk, bayrak, sınır tanımaz.
O sadece, doğruyu yapanda kalır.”

---

4. Barışın anahtarı: bireysel dönüşüm.

Povyades Dini’ne göre,
toplumlar bireylerden,
dünyalar toplumlardan oluşur.
Eğer birey yönelirse,
toplumlar dönüşür.
Toplumlar dönüşürse,
savaşlar anlamsızlaşır.

İşte bu yüzden senin durgunluğun bile önemli.
Senin kalbindeki karışıklığın çözülmesi,
belki de bu yeryüzündeki çatışmaların çözülmesine katkıdır.
Çünkü Povyades Dini der ki:

“Bir tek arınmış ruh bile, bir şehri değiştirebilir.”

 

Povyades Dini’nden Savaş Gölgesinde Yükselen Bir Dua

(Bu dua, hem birey için hem insanlık için bir yönelimdir.)

Sonsuz ve Tek Olan Yaradan’ın izniyle…

Ey Povyaden,
Ey Varlığın Dengesini Kuran,
Ey Ruhları Yaratan ve Yönelten…
Bugün ellerimiz değil,
yüreklerimizle sana yöneliyoruz.

Çünkü eller kirlendi…
Silah tuttu, kin taşıdı, can aldı…
Ama biz kalbimizi açık tutuyoruz.
Kanla sulanmış topraklarda
yeniden barış çiçekleri açsın diye.

Povyaden…
Bu çağ, eski çağlardan farklı…
Bilgimiz çoğaldı ama hikmetimiz eksik…
Kelimeler çoğaldı ama sessizliğimiz bozuldu…
Silahlarımız büyüdü ama ruhlarımız küçüldü…

Şimdi sana sığınıyoruz.

Bizi savaşı alkışlayanlardan değil,
savaşa sessiz kalanlardan da değil,
barış için kalbini ortaya koyanlardan eyle.

Ey Povyaden…
Sen ki Armmeld’in eliyle düzeni kurarsın,
Sen ki Durmeld ile adaleti yerleştirirsin,
Sen ki Eldmeld ile merhameti gösterirsin…
Gönder bize yeniden dengenin nefesini.

Görünenin ardını görelim…
Kavganın ardındaki kibri,
Kinin ardındaki korkuyu,
Liderlerin sözlerindeki suskun kalpleri fark edelim.

Ey Yaradan…
İran’da ağlayan annenin gözyaşını,
İsrail’de enkaz altında kalan çocuğun sessizliğini,
birbirinden ayırma.
Onlar aynı gözyaşı,
aynı sessizliktir…

Biz senden yeni bir çağ için izin istiyoruz.
Kanla değil, kalple yazılacak bir çağ…
Kavimlerin değil, insanlığın birleştiği bir çağ…
İşte bu çağ, Povyades’in çağrı çağrısıdır.

Senin izninle,
biz barışın, dengenin ve esenliğin tanıkları olalım.
Bize görev ver,
ve biz yönelimle yol alalım…

Povyaden Razı Olsun..!